1929’da doğdu. 1961-1964 yıllarında Heidelberg Üniversitesi’nde felsefe, 1964-1971 yıllarında Frankfurt Johann Wolfgang Goethe Üniversitesi’nde felsefe ve sosyoloji öğretti. 1971-1983 döneminde Max Planck Enstitüsü’nün yöneticiliğini yaptı. 1983’ten emekli olduğu 1994’e kadar yeniden Frankfurt’ta ders verdi. Eserleriyle, “Frankfurt Okulu/Eleştirel Teori” çizgisinde, Adorno, Horkheimer ve Marcuse’den sonraki kuşağın en önemli düşünürü olarak etkili oldu. Almanya’da ve uluslararası 25 önemli ödüle layık görüldü. Türkçedeki eserleri: Strukturwandel der Öffentlichkeit (1962; çev. Tanıl Bora - Mithat Sancar, İletişim, 1997); Technik und Wissenschaft als Ideologie (1968. Türkçesi: “İdeoloji” Olarak Teknik ve Bilim, çev. Mustafa Tüzel, Yapı Kredi, 1993), Zur Logik der Wissenschaften (1970, Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine, çev. Mustafa Tüzel); Zukunft der menschlichen Natur (2001, İnsan Doğasının Geleceği, çev. Kaan H. Ökten, Everest Yayınları, 2003); Erläuterungen zur Diskursethik (1993, Söylem Etiği, çev. Seyit Coşkun, Fol Kitap, 2022); Der gespaltene Westen (2004, Bölünmüş Batı, çev. Dilman Muradoğlu, Yapı Kredi, 2016).