Luiz İnácio Lula da Silva’nın (Lula) 7 Nisan 2018’de cezaevine girmeden önce Metallurji Sendikası binasından yaptığı konuşmadan parçalar:

Milyonlarca yoksulu ulusa dahil ederek ülkenin yönetilebilmesinin, diplomasız basit bir metal işçisinin Siyahların üniversiteye girmesini sağlamasının mümkün olduğunu hayal ettim. Artık et de yiyebilecek, uçağa da binebilecek bu yoksulları üniversiteye sokmak gibi çok büyük bir suç işledim. Üzerime atılan suç bu. Eğer bu suçsa, bu ülkede suç işlemeye devam edeceğim, çünkü bundan daha fazlasını yapmak istiyorum. Hayalimi gerçekleştirmemi engellemeye çalışmak boşuna. Hayal etmeye son verdiğimde artık sizin beyninizde hayallerim yaşayacak.

Boyun eğmiyorum. Şimdi karakola göğsümü gererek, başım dik gideceğim ve tarih gerçek suçluların beni suçlayanlar olduğunu gösterecek. 

Bu ülkede ne olduysa benim kabahatim olduğunu düşünüyorlar. Kendisine ait olmayan bir apartman dairesi için mahkûm olan yegane insanım. Öfkeli bir yurttaşım çünkü benim hırsız olduğumu ülkeye ve dünyaya yayanları affetmiyorum. Kanunların üstünde değilim; eğer böyle olduğuma inansaydım, seçimlere katılmak için siyasî bir parti kurmazdım. Devrim yapmayı savunurdum.

Hakim elinde hiçbir delil olmadığını ama kanaatine dayanarak karar verdiğini kabul etti. Kanaatlerini suç ortaklarına saklasın. Bana ne kadar çok saldırırlarsa, Brezilya halkı ile ilişkimin o kadar çok güçleneceğini anlamıyorlar.

Bu darbe Dilma Roussef’in görevden alınmasıyla bitmedi. Bu darbeyi düzenleyenler amaçlarına benim aday olmamın yasaklanmasını elde edince ulaşacaklar. Onların en büyük hayali bu. Bir diğeri Lula’nın hapse girdiğini görmek. Mahpusluk fotoğrafımın Veja’yı [sağcı dergi], de Globo’yu [güçlü medya şirketi] nasıl tahrik edeceğini tahmin ediyorum. Üst üste orgazm olacaklar. Saklanmadım ve onların gözü önünde gideceğim. Hepiniz Lula’nın hapishaneye gidişini göreceksiniz. Hapishane yolunu kat eden kişi bir insan değil, bir fikir olacak. Beni ne kadar hapishanede tutarlarsa, bu ülkede bir o kadar Lula doğacak. Bundan sonra hepinizin adı Lula olacak. 

Bana Bolivya ya da Uruguay elçiliğine gitmemi öneriyorlar ama bu benim yaşımın işi değil. Benim saklandığımı veya kaçtığımı söyleyemeyecekler. Onlardan korkmuyorum. İstediklerini yapsınlar. Masumiyetimi ispat edeceğim. Gözlerinin içine bakarak onları karşılayacağım. Bu imtihandan daha güçlü, daha hakiki ve daha masum olarak çıkacağım. Arkasında elli yıllık bir siyasal tarih olan bir insanı yargılayarak, asıl onların yaptıklarının bir siyasal kabahat olduğunu göstereceğim.   

Bana gösterdiğiniz saygı ve sevgiyi size nasıl iade edebileceğimi bilmiyorum.

Güçlüler her zaman bir, on, yüz gülü kesebilirler ama hiçbir zaman ilkbaharın gelmesini engelleyemezler.

Çev. Ahmet İnsel